این وبلاگ رو با تمام احساساتم تقدیم بـﮧ صاحب چشمانے
مے کنم
کـﮧ آرامش قلب منـﮧ و صداش دلنشین ترین ترانـﮧ واسـﮧ منـﮧ.
از بودنت برام عادتے ساختے که بے تو بودن رو باور ندارم
چـﮧخوب شد کـﮧ بـﮧ دنیا آمدے
و چـﮧخوب تر شد کـﮧ دنیاے
من شدے
همیشـﮧ بدون کـﮧ تا ابد دوستت دارم.
این رو بدون که:عشق فراموش کردن نیست بخشیدن است.گوش کردن نیست درک کردن است.دیدن نیست احساس کردن است.جا زدن نیست صبر کردن است.پس ... چه دعایی کنمت بهتر از این: